با وجود تمام اما و اگرها، شاید نتوانیم سیارهای فراخورشیدی دقیقاً مشابه زمین پیدا کنیم. در درجهی اول هنوز دادههای زیادی دربارهی جو و ترکیب شیمیایی سیارههای شبیه به زمین نداریم. از میان ۱۰۰ سیاره شبیه به زمین تنها سه عدد از آنها دقیقاً همجرم زمین هستند و مقدار نور و گرمای مشابه با زمین را از سیارهی والد خود دریافت میکنند. عدد سه، کمیتی بسیار کوچک است، اما با اینکه روشهای فعلی اکتشافی در جستوجوی سیارههای داغتر و بزرگتر بهبود یافتهاند، رصد سیارههای متوسط مانند زمین کاری دشوارتر است.
بااینحال روشها به صورت پیوسته بهبود پیدا میکنند و شاید نیازی نباشد مدتی طولانی را برای یافتن سیارهای شبیه به زمین در اطراف ستارههای دیگر صبر کنیم؛ اما در صورت کشف چنین سیارهای، قدم بعدی چه خواهد بود؟
فکر رفتن به سیارههای زمینمانند را حداقل در شرایط فعلی از سر خود بیرون کنید
فکر رفتن به سیارههای زمینمانند را حداقل در شرایط فعلی از سر خود بیرون کنید. فعلاً هیچ برنامهای برای رفتن به زمین دوم وجود ندارد و بدون سرعت بالاتر از نور، سفری طولانی را در پیش خواهیم داشت. حتی سریعترین فضاپیمای ساخته شده در بهترین حالت، به هزار سال زمان نیاز دارد تا به نزدیکترین منظومهی ستارهای، یعنی پروکسیما قنطورس برسد. این منظومه میزبان سیارهای در ابعاد زمین است که شاید معیارهای ما برآورده کند.
بسیاری از فیلمهای علمی تخیلی به ما میگویند که باید زمین را تخلیه کنیم. بااینحال این چالش فراتر از این فیلمها است. جمعیت انسانها هر سال به اندازهی بیش از ۷۰ میلیون نفر افزایش مییابد. حتی اگر زمان سفر را نادیده بگیریم، برای مقابله با این افزایش جمعیت روزانه به ۲۰۰۰ استارشیپ اسپیسایکس نیاز داریم؛ اما کاهش فشار جمعیت از طریق مهاجرت میانستارهای وعدهای بیهوده است.
از سویی، ساخت زیستگاه هم دشوار است. ما حتی نمیدانیم چگونه این کار را در مدار پایین زمین، ماه یا مریخ انجام دهیم. هنوز با سکونت پایدار در یک زمین بیگانه راه بسیار زیادی را در پیش داریم. وقتی دربارهی زمین دوم بحث میکنیم مهمترین بخش ماجرا این است که آیا میتوانیم به چنین سیارهای سفر کنیم و آنجا زندگی کنیم یا نه. ساده بگوییم، نمیتوانیم؛ بنابراین وقتی نمیتوانیم به آنجا برویم جستوجویش چه فایدهای دارد؟
جستوجو میکنیم برای اینکه میل به دانستن داریم. به یاد داشته باشید جستوجوی سیارهی شبیه به زمین هدف غایی علم سیاره فراخورشیدی نیست. در واقع هدف جستوجو از سیارههای دیگر پی بردن به چگونگی شکلگیری آنها، تأثیر شرایط بر ویژگیهای فیزیکی و تفاوتها و شباهتهای آنها به دیگر سیارههای منظومه شمسی است.
از دید انسانی و احساسی، آرزوی یافتن نقطهی آبی کمرنگ دیگری را در اعماق فضا در سر داریم؛ اینکه بدانیم زمانی جایی در فضا، شرایط برای تکرار یا دستکم برخورداری از وضعیت مشابه ما روی زمین، فراهم شد. قطعاً صرف دستیابی به چنین دانشی، تغییری عمیق در نحوی نگراش ما به جهان و جایگاهمان در آن رقم میزند. چنین کشفی موجب میشود دریابیم که زمین ما استثنایی نیست.
کشف زمین دوم همچنین ممکن است به پاسخ به بنیادیترین پرسش بشریت کمک کند: چگونه به جایگاه کنونیمان رسیدیم؟ به مدت هزاران سال، این پرسش الهامبخش گمانهزنی، اسطورهها، مذهب و فلسفه بوده است. اگر دنیای سکونتپذیر دیگر را پیدا کنیم میتوانیم جرئت کنیم و در را به روی پرسش بزرگ بعدی باز کنیم: آیا تنها هستیم؟